W oczekiwaniu na przedkładaną już kilkukrotnie uchwałę pełnego składu Izby Cywilnej, która ma zostać wydana na wniosek Pierwszej Prezes Sądu Najwyższego, a która to uchwała zyska moc zasady prawnej, a zatem będzie wiążąca dla wszystkich sądów powszechnych w Polsce, warto odnotować orzeczenie SN z dnia 7 maja 2021 roku w sprawie o sygn. akt: III CZP 6/21.
Sądu Najwyższy, odpowiadając na pytania Rzecznika Finansowego, wskazał, iż roszczenia banku i konsumenta są niezależnie i nie podlegają wzajemnej kompensacie. Jest to tzw. teoria dwóch kondycji (w przeciwieństwie do tzw. teorii salda).
Co ważne, SN wyraził stanowisko również w kwestii przedawnienia roszczeń banków wobec konsumentów. I tutaj Sąd stanął niejako po stronie instytucji bankowych uznając, iż roszczenia te nie uległy przedawnieniu. Sąd wykluczył możliwość przedawnienia tych roszczeń po upływie 3 lat od daty zawarcia umowy, jak postulowali niektórzy prawnicy.
Powyższe orzeczenie to niewątpliwie kolejny krok w kierunku ujednolicenia linii orzeczniczej w sprawach frankowych. Prawdziwego przełomu należy oczekiwać jednak dopiero po uchwale pełnego składu Izby Cywilnej, którą zaplanowano na 11 maja 2021 roku.
W razie zamiaru skorzystania z konsultacji prawników SWS w konkretnej sprawie frankowej, zapraszamy do kontaktu.