Sytuacja biur podróży zmieniła się w ostatnim czasie diametralnie. Chociaż ich działalność de facto nie została bezpośrednio ograniczona (za wyjątkiem działalności prowadzonej w obiektach handlowych o powierzchni sprzedaży powyżej 2000 m2), to wprowadzone restrykcje związane z zakazem przemieszczania się czy ze świadczeniem usług hotelarskich, z całą pewnością mają znaczący wpływ na popyt na usługi turystyczne.
Na podstawie aktów wykonawczych wydanych w związku z wystąpieniem stanu epidemii wywołanego zakażeniami wirusem SARS-CoV-2, m.in. do odwołania wstrzymano przemieszczanie się pasażerów w transporcie kolejowym wykonywanym z przekroczeniem polskiej granicy, a także ustanowiono czasowe ograniczenie działalności związanej z prowadzeniem usług hotelarskich (za wyjątkiem realizacji usług polegających na zapewnieniu miejsca zakwaterowania dla osób objętych kwarantanną lub izolacją czy wykonujących zawód medyczny). Ponadto, od dnia 25 marca 2020 r. do dnia 19 kwietnia 2020 r. na terenie Polski obowiązuje zakaz przemieszczania się, który nie obejmuje dojazdu do pracy czy zaspokajania niezbędnych potrzeb życia codziennego. Przedłużono również zamknięcie pasażerskiego ruchu lotniczego do dnia 26 kwietnia 2020 r. Ograniczenia te istotnie wpływają na działalność przedsiębiorstw prowadzących biura podróży, bowiem wszystkie wykupione noclegi, wycieczki, czy przejazdy musiały zostać anulowane, a zainteresowanie usługami turystycznymi z oczywistych względów znacznie zmalało.
„Tarcza antykryzysowa” – na jaką pomoc mogą liczyć biura podróży?
- odroczenie zwrotu wpłaconych przez klientów środków do 180 dni w przypadku rozwiązania umowy z klientem, które pozostaje w bezpośrednim związku z wybuchem epidemii wirusa SARS-CoV-2, liczone od dnia skutecznego rozwiązania umowy – art. 15 zp. ust. 1 i 4 ustawy z dnia 02.03.2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych
- przekazanie klientom voucherów do realizacji na poczet przyszłych wydarzeń w obszarze działalności przedsiębiorcy w ciągu roku od dnia, w którym miało się odbyć wydarzenie, za które klient wniósł zapłatę, w przypadku wyrażenia zgody przez klienta – art. 15 zp. ust. 2 – 4 ww. ustawy (co istotne, taki voucher nie jest przypisany do konkretnej osoby, co oznacza, że można go przekazać rodzinie czy znajomym, a vouchery są również ochronione na wypadek niewypłacalności organizatora)
- wygaszenie zobowiązań wynikających z umów najmu, dzierżawy czy innych podobnych umów przedsiębiorców wynajmujących lokale w obiektach handlowych o powierzchni sprzedaży powyżej 2000 m2 (np. salony sprzedaży w centrach handlowych) w okresie obowiązywania zakazu prowadzenia działalności w takich obiektach – art. 15 ww. ustawy
- zasilenie Turystycznego Funduszu Gwarancyjnego („TFG”), który stanowi dodatkowe zabezpieczenie na wypadek niewypłacalności przedsiębiorców turystycznych – art. 34 ust. 4a i 4b ustawy o imprezach turystycznych i powiązanych usługach turystycznych (Ubezpieczeniowy Fundusz Gwarancyjny, w strukturze którego działa TFG, będzie mógł zaciągnąć „na indywidualnie ustalonych warunkach” w Banku Gospodarstwa Krajowego kredyt, który nie będzie mógł być większy niż zgromadzone już w Turystycznym Funduszu Gwarancyjnym środki i będzie musiał być spłacony w ciągu 10 lat ze składek spływających do TFG).
Niezależnie od powyższego, przedsiębiorcy prowadzący biura podróży mogą również skorzystać z pozostałych przywilejów przyznanych wszystkich przedsiębiorcom, o czym informowaliśmy w poprzednich artykułach.