Sprawa tocząca się przed WSA dotyczyła mężczyzny zarejestrowanego jako bezrobotnego. W czerwcu 2020 r. zawarł umowę o dzieło za której wykonanie wystawił rachunek na kwotę 300,00 zł brutto. Organ pierwszej instancji orzekł o utracie przez skarżącego statusu osoby bezrobotnej z dniem 20 czerwca 2020 r. i utracie zasiłku z ww. dniem. Organ pierwszej instancji ustalił bowiem, że skarżący podjął zatrudnienie lub inną pracę zarobkową.
W odwołaniu skarżący podał, iż z uwagi na treść warunków zachowania statusu bezrobotnego i innych oświadczeń, był przekonany, że miał obowiązek zgłosić tylko ewentualną umowę o pracę lub zlecenie, ponieważ umowa o dzieło nie była wymieniona w udostępnionych skarżącemu pouczeniach. Przyznał, że nie zgłosił tej umowy do urzędu pracy, gdyż nie był świadomy takiego obowiązku. Była to jedyna usługa, jaką od maja 2020 r. wykonał i w żaden sposób nie wpływała na jego zdolność do podjęcia pracy. Skarżący ocenił, że skutek wykonania jednej kilkugodzinnej usługi za kwotę niewiele większą od 10 % najniższego wynagrodzenia jest niewspółmierny do pozbawienia statusu osoby bezrobotnej i konieczności zwrotu pobranych świadczeń. Zaznaczył, że o wykonaniu umowy powiedział doradcy zawodowemu 1 grudnia 2020 r., a następnego dnia złożył oświadczenie w tym przedmiocie. Organ odwoławczy utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję, podając w uzasadnieniu, iż fakt zatrudnienia lub wykonywania jakiejkolwiek innej pracy zarobkowej, skutkuje brakiem możliwości uzyskania lub utratą statusu osoby bezrobotnej, bez względu na wysokość wynagrodzenia.
Skarżący wywiódł skargę do WSA na ww. decyzję Wojewody. WSA stwierdził, iż w przedmiotowej sprawie poza sporem pozostaje, że skarżący wykonał jednorazowo 20 czerwca 2020 r. kilkugodzinną usługę, za którą we wrześniu 2020 r. otrzymał kwotę 259 zł netto. WSA uznał, iż kwestią sporną pozostaje, czy w tej sytuacji zasadnie organy obu instancji stwierdziły, że wykonanie ww. umowy o dzieło powinno skutkować utratą statusu bezrobotnego i tym samym prawa do zasiłku dla bezrobotnych.
Wyrokiem z dnia 22 czerwca 2021 r. (sygn. akt: II SA/Ol 276/21) WSA w Olsztynie uchylił decyzję i przekazał sprawę organowi do ponownego rozpatrzenia wskazując, iż pozbawienie statusu osoby bezrobotnej, a w konsekwencji prawa do zasiłku i prawa do zabezpieczenia społecznego, gdy dana osoba tylko kilka godzin wykonywała usługę na podstawie umowy o dzieło i uzyskała niewielki dochód, jest więc nieadekwatne i narusza konstytucyjną zasadę proporcjonalności wyrażoną w art. 31 ust. 3 Konstytucji RP.