Rozpowszechnianie się wirusa COVID-19 wymusza zachowanie szczególnej ostrożności w życiu codziennym oraz skłania pracodawców do podejmowania nowych rozwiązań. W zaistniałej sytuacji pojawiło się pytanie czy pracodawca może wymagać od pracowników, aby prowadzili rejestr kontaktów w pracy z poszczególnymi osobami.
Co prawda przepisy z zakresu prawa pracy, ani ustawa z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz.U. poz. 374) nie regulują powyższej kwestii, jednak z pomocą przychodzi Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) – zwane dalej RODO. Zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 lit. i RODO przetwarzanie szczególnych kategorii danych osobowych jest możliwe, gdy jest to niezbędne ze względów związanych z interesem publicznym w dziedzinie zdrowia publicznego. Nie ulega wątpliwości, iż pandemia COVID-19 jest poważnym transgranicznym zagrożeniem zdrowotnym i z tego względu możliwe jest zastosowanie powyższego przepisu.
Ponadto, z uwagi na brzmienie art. 6 ust. 1 lit. d RODO przetwarzanie danych osobowych jest możliwe gdy jest to niezbędne do ochrony żywotnych interesów osoby, której dane dotyczą lub innej osoby fizycznej. Przez termin „żywotne interesy” należy rozumieć takie interesy, które mają istotne znacznie dla życia danej osoby. Pracodawcy również na podstawie powyższej regulacji mają możliwość prowadzenia rejestru kontaktów w pracy z poszczególnymi osobami w czasach pandemii.
Reasumując, pracodawca może wymagać od pracowników prowadzenia rejestru kontaktów w pracy z poszczególnymi osobami, jednak wciąż musi on przestrzegać podstawowych zasad dotyczących przetwarzania danych osobowych.